அகநானூறு » தலைவன் கூற்று(3)

நூல் : அகநானூறு_3

பகுப்பு : களிற்றியானை நிரை

பாடல் : தலைவன் கூற்று

திணை: பாலை

பாடியவர்: எயினந்தை மகனார் இளங்கீரனார்

இருங் கழி முதலை மேஎந்தோல் அன்ன
கருங் கால் ஓமைக் காண்பு இன் பெருஞ் சினைக்
கடியுடை நனந்தலை, ஈன்று இளைப்பட்ட,
கொடு வாய்ப் பேடைக்கு அல்குஇரை தரீஇய,
மான்று வேட்டு எழுந்த செஞ் செவி எருவை
வான் தோய் சிமைய விறல் வரைக் கவாஅன்,
துளங்கு நடை மரையா வலம் படத் தொலைச்சி,
ஒண் செங் குருதி உவற்றி உண்டு அருந்துபு,
புலவுப் புலி துறந்த கலவுக் கழி கடு முடை,
கொள்ளை மாந்தரின் ஆனாது கவரும்
புல் இலை மராஅத்த அகன் சேண் அத்தம்,
கலம் தரல் உள்ளமொடு கழியக் காட்டி,
பின் நின்று துரக்கும் நெஞ்சம்! நின் வாய்
வாய்போல் பொய்ம்மொழி எவ்வம் என் களைமா
கவிர் இதழ் அன்ன காண்பு இன் செவ் வாய்,
அம் தீம் கிளவி, ஆய் இழை, மடந்தை
கொடுங் குழைக்கு அமர்த்த நோக்கம்
நெடுஞ் சேண் ஆர் இடை விலங்கும் ஞான்றே?

குறிப்பு: தலைவன் தலைவியை மணந்து இல்லறம் நடத்தினான். அப்போது தன் நெஞ்சம் வற்புறுத்தப் பொருள் தேடும் பொருட்டுத் தலைவியை விட்டுப்பிரிந்தான்.

விளக்கம்: தலைவன் தலைவியை மணந்து இல்லறம் நடத்தினான். என்னதான் இல்லறம் நல்லறமாக திகழ்ந்த போதிலும், தலைவனுக்கு மன உளைச்சல். ஏன்? சேமித்த பொருளெல்லாம் தீர்ந்திடவே, எதிர்கால நலன் கருத்தில் கொண்டு, தன் நெஞ்சம் வற்புறுத்தப் பொருள் தேடும் பொருட்டுத் தலைவியை விட்டுப்பிரிந்தான். இந்த நிகழ்வினை மிக அருமையாக விளக்கும் பாடல் இது.

பொருள் தேடும் பொருட்டு தலைவியை பிரிந்த தலைவன் வழியில் - கடலை போன்று தோற்றம் கொண்ட நீர்நிலையில் வாழும் முதலையின் கடினமான தோலுக்கு நிகரான உருவ அமைப்பு கொண்ட ஓமை மரம். ஓமை மரத்தின் கரிய அடியினையுடைய பெரிய கிளைகளில், அப்போது வெளி வந்த குஞ்சுகளை காவல் காக்கும் நிலையின்றி, அதன் பசிக்கு உணவு தேட வெளிச்சென்று, இரை கொணர்ந்து, ஈன்று காவற்பட்ட வளைந்த வாயினையுடைய தன் பேடைக்கு, ஊட்டி மகிழ்ந்திருக்கிறது.

நீண்ட, நெருப்புக்கு இணையாக சிவந்த செவியினை உடைய எருவை சேவல், தன் பனங்கிழங்கை ஒத்த கால்களை கொண்டு மேட்டினை கிளறி விரும்பிய இரை கண்டவுடன், உற்சாகம் பீறிட வானை அளாவிய உச்சியினையுடைய சிறப்பு வாய்ந்த மலையின் சாரலில், கொக்கரித்துக்கொண்டே நடனமாக அசைந்து சென்று மகிழ்ந்திருக்கிறது.

இரையாக சிறு மிருகங்களை வேட்டையாடி கொன்று அதன் குருதி வழிய புலால் துர்நாற்றம் வீச மிச்சம் இருக்கும் மாமிசத்தை மிகுந்த சந்தோஷத்தோடு, காட்டு வழியில் கொள்ளை புரியும் மனிதருக்கு ஒப்பாக கவர்ந்து செல்லும் மன நிலைக்கு ஒப்ப தலைவன் - சின்னஞ்சிறிய இலைகளையுடைய மராமரங்களைக் கொண்ட அகன்ற நெடிய நிழலில் நின்று அணிகலன்களை ஈட்டி வரும் எண்ணத்தாலே கடந்து செல்வதாக காட்டி எம்மைப் பின்னின்று தூண்டும் நெஞ்சமே!

முருங்கை பூவினையொத்த, காண்பதற்கு இனிய சிவந்த வாயினையும், அழகிய இனிய மொழியினையும், ஆய்ந்த அணியினையுமுடைய, எம் தலைவி, வளைந்த குழையோடு மாறுபட்ட எண்ணங்கள், என் மனதில் நிழலாடி தலைவியின் பிரிவை தடுக்கும், எனவே விரைவில் பொருள் தேடி தலைவியிடம் சேர்.

இப்படி, இயற்கையின் அழகோடு, தலைவனின் மனதை காயமாக்காமல் தடுத்து பொருள் தேட வழி சொல்கிறார் எயினந்தை மகனார் இளங்கீரனார்..!!!